Wat is goed om te doen als je burn-out klachten hebt?

Als eerste toegeven dat je die hebt. Voor iemand die nooit opgeeft is dat altijd een hele lastige. Grenzen leren aangeven voor anderen als ook jouw eigen grenzen leren bewaken. Trek aan de bel en vraag om hulp. Ook dat is voor iemand met deze klachten een hele stap.

Leer geduld hebben want een burn-out is niet zomaar over.

Geduld is vaak niet de sterkste kant van iemand met burn-out klachten. Hij/zij wil zo snel mogelijk hersteld zijn en weer terug aan het werk. Soms zie ik wel eens mensen die heel veel gaan doen, om er maar zo snel mogelijk vanaf te komen. Het klinkt heel tegenstrijdig maar wat helpt is om er niet zo snel mogelijk vanaf te willen komen. Dat zorgt namelijk voor spanning en dat gaat alleen maar tegenwerken. Rust en geduld zijn hierin een van de belangrijkste onderdelen van de weg naar herstel.

Sommige mensen doen al jaren hun best om alle ballen hoog te houden en hebben de neiging om alle verantwoordelijkheden naar zich toe te trekken. Wat afstand nemen van bepaalde `zaken in het begin, is heel lastig maar wel belangrijk. Als je jezelf al jaren ver voorbij loopt, kost het namelijk ook tijd om weer te herstellen. Hoe meer je daaraan toe kunt geven, des te sneller het zal gaan omdat je er anders de druk erop houdt. Het is de geest die het lichaam heeft overbelast en uitgeput waardoor je emoties zoals boosheid en verdriet niet langer de baas meer bent. Je bent door je energiereserves heen die door een nachtje slapen of zelfs na een paar weken vakantie niet aangevuld zullen zijn.

Oorzaken zitten vaak in perfectionisme waardoor het gevoel te hebben het nooit goed genoeg te doen. Daar komt vervolgens een stuk ontevredenheid over jezelf met daarbij de zelfafwijzing om de hoek kijken. Doordat het nooit goed genoeg is, ga je continu over je eigen grenzen heen om het iedereen naar de zin te maken. Maar op een of andere manier lukt dat nooit. Dat frustreert natuurlijk enorm. Een gebrek aan zelfvertrouwen en aan eigenwaarde liggen hieraan ten grondslag. Die overdrang aan prestaties komen we dan ook vaak op het werk tegen, omdat je daar snel geneigd bent te veel hooi op je vork te nemen en moeite hebt je grenzen aan te geven. In sommige gevallen is de thuissituatie ook nog eens druk en zo is een opeenstapeling van problemen de uitlokking van een burn-out. Waarop jouw lichaam ‘stop’ zegt; ik kan even niet meer’.

De meeste mensen met burn-out klachten zitten in het begin nog in de ontkenningsfase omdat het natuurlijk helemaal niet uitkomt omdat ze nog zoveel moeten van zichzelf en heel graag bij willen blijven omdat ze niet als zwak bestempeld willen worden. Klachten die horen bij een burn-out zijn: slecht slapen, piekeren, sombere en negatieve gedachten, het hebben van een kort lontje en het ophouden van emoties wordt dan steeds lastiger, tot je echt niet meer kan. Daarnaast kunnen er geheugen- en concentratieproblemen ontstaan met onzekerheid en moeite hebben met het maken van keuzes. Angst- en paniekaanvallen kunnen op een gegeven moment ook de kop op steken met in de extreme gevallen hyperventilatie, hartkloppingen, hoge bloeddruk, benauwdheid, hoofdpijn en misselijkheid. Dat deze mensen last van vermoeidheid hebben spreekt voor zich maar door het hoge stresslevel kan daar niet aan toe worden gegeven.

Heb je deze klachten, schroom dan niet om aan de bel te trekken. Want hoe eerder je erbij bent, des te eerder ben je van je klachten af. In sommige gevallen moeten mensen eerst helemaal onderuitgaan willen ze bereid zijn naar zichzelf kijken en hulp te zoeken. Dat is natuurlijk ook oké omdat dat voor hun de enige manier is om dat zo te doen. En ook al kan het jou het gevoel geven om heel diep in de put te zitten en denk je hier nooit meer uit te komen, dan kom je met geduld en wat professionele hulp een heel eind en de rest doe jezelf. Zaak is om niet meer te verlangen naar de oude ik. Want die heeft er immers voor gezorgd dat je in deze burn-out terecht bent gekomen. Het gaat om het ontwikkelen van een nieuwe ik, die grenzen durft aan te geven. Iemand die meer voor zichzelf durft te kiezen en alleen nog maar dingen doet waar hij/zij zin in heeft om zo de (levens)energie bij zich te kunnen houden.